นี่เป็นหมายสำคัญหรือเปล่า

ข้อเสนอฟังดูดีและตรงกับความต้องการของปีเตอร์ หลังจากถูกเลิกจ้างผู้หาเลี้ยงครอบครัวเล็กๆเพียงคนเดียวนี้ก็อธิษฐานของานอย่างสิ้นหวัง “นี่ต้องเป็นการตอบคำอธิษฐานจากพระเจ้าอย่างแน่นอน” เพื่อนของเขาออกความเห็น

แต่เมื่อได้อ่านเกี่ยวกับนายจ้างใหม่ ปีเตอร์กลับรู้สึกกังวล บริษัทนี้เคยลงทุนในธุรกิจน่าสงสัยและเคยถูกกล่าวหาว่ามีการทุจริต ในที่สุดปีเตอร์ก็ปฏิเสธข้อเสนอแม้จะรู้สึกเจ็บปวดที่ต้องทำเช่นนั้น “ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ผมทำสิ่งที่ถูกต้อง” เขาบอกกับผม “เพียงแต่ผมต้องวางใจว่าพระองค์จะทรงจัดเตรียมเพื่อผม”

เรื่องของปีเตอร์ทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่ดาวิดพบกับซาอูลในถ้ำ ดูเหมือนท่านจะได้รับโอกาสอันยอดเยี่ยมในการฆ่าชายที่ไล่ล่าท่าน แต่ดาวิดปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่า “พระเจ้าทรงห้ามไม่ให้ข้าพเจ้ากระทำสิ่งนี้ต่อ...ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมตั้งไว้” (1 ซมอ.24:6) ดาวิดระมัดระวังในการแยกแยะระหว่างการตีความสถานการณ์ด้วยตนเอง กับพระบัญชาของพระเจ้าที่ให้เชื่อฟังพระดำรัสของพระองค์และทำสิ่งที่ถูกต้อง

แทนที่จะพยายามมองหา “หมายสำคัญ” ในสถานการณ์ใดๆอยู่เสมอ ขอให้มองไปที่พระเจ้าและความจริงของพระองค์ เพื่อจะมีสติปัญญาและคำชี้แนะในการแยกแยะสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเรา พระองค์จะทรงช่วยเราให้ทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระองค์

ส่วนของคุณและส่วนของพระเจ้า

เมื่อจานีสเพื่อนของฉันถูกทาบทามให้บริหารงานในแผนกของเธอหลังทำงานได้เพียงไม่กี่ปี เธอรู้สึกว่าทำไม่ได้ หลังจากอธิษฐานเรื่องนี้ เธอรู้สึกว่าพระเจ้าอยากให้เธอรับตำแหน่ง แต่เธอยังกลัวว่าจะไม่สามารถรับผิดชอบได้ “ข้าพระองค์จะนำด้วยประสบการณ์แค่เล็กน้อยได้อย่างไร” เธอถามพระเจ้า “ทำไมพระองค์วางข้าพระองค์ไว้ที่นี่ถ้าข้าพระองค์จะล้มเหลว”

หลังจากนั้น จานีสได้อ่านเรื่องการทรงเรียกของอับรามในปฐมกาล 12 และสังเกตว่าส่วนของท่านคือ “ออกจากเมือง...ไปยังดินแดนที่ (พระเจ้า)จะบอกให้เจ้ารู้...ฝ่ายอับรามก็ไป” (ข้อ 1,4) นี่เป็นการกระทำที่สุดโต่ง เพราะไม่มีใครอาจหาญแบบนี้ในสมัยโบราณ แต่พระเจ้าทรงเรียกให้ท่านวางใจในพระองค์โดยการทิ้งทุกอย่างที่ท่านรู้ไว้ข้างหลัง และพระองค์จะทรงทำส่วนที่เหลือ แล้วจะมีอัตลักษณ์เช่นไร เจ้าจะเป็นชนชาติใหญ่ การจัดเตรียมล่ะ เราจะอวยพรเจ้า ชื่อเสียงล่ะ ชื่อเสียงใหญ่โตเลื่องลือ แล้วเพื่อจุดมุ่งหมายใด บรรดาเผ่าพันธุ์ทั่วโลกจะได้พรเพราะเจ้า ท่านทำผิดครั้งใหญ่บ้างในระหว่างทาง แต่ “อับราฮัมมีความเชื่อ...ท่านได้เชื่อฟังและได้เดินทางออกไปโดยหารู้ไม่ว่าจะไปทางไหน” (ฮบ.11:8)

ความเข้าใจนี้ได้เอาความหนักใจออกไปจากจานีส “ฉันไม่ต้องกังวลเรื่อง ‘ความสำเร็จ’ ในงานของฉัน” เธอบอกฉันหลังจากนั้น “ฉันแค่ต้องจดจ่ออยู่ที่การวางใจในพระเจ้าที่จะทรงช่วยให้ฉันสามารถทำงานได้” เมื่อพระเจ้าทรงจัดเตรียมความเชื่อที่เราจำเป็นต้องมีแล้ว ขอให้เราวางใจในพระองค์ด้วยสิ้นสุด
ชีวิตของเรา

วิ่งหนี

บทเรียนเบื้องต้นของไอคิโด ซึ่งเป็นศิลปะป้องกันตัวดั้งเดิมของญี่ปุ่น เป็นสิ่งที่ให้ความเข้าใจมาก เซ็นเซ หรือครูฝึกบอกเราว่า เมื่อเผชิญหน้ากับผู้โจมตี การตอบสนองแรกของเราควรเป็นการ “วิ่งหนี” “ยกเว้นวิ่งหนีไม่ได้ คุณถึงจะต่อสู้” เขากล่าวอย่างจริงจัง

วิ่งหนีหรือ ผมแปลกใจ ทำไมครูฝึกทักษะการป้องกันตัวขั้นสูงจึงบอกเราให้วิ่งหนีการต่อสู้ มันดูขัดกับสัญชาตญาณ จนกระทั่งเขาอธิบายว่ารูปแบบการป้องกันตัวที่ดีที่สุดคือ การหลีกเลี่ยงการต่อสู้ตั้งแต่แรก จริงด้วย!

เมื่อคนกลุ่มหนึ่งมาจับพระเยซู เปโตรตอบสนองเหมือนอย่างที่เราบางคนจะทำ คือชักดาบออกมาต่อสู้หนึ่งในคนเหล่านั้น (มธ.26:51; ดู ยน.18:10) แต่พระเยซูทรงบอกให้เปโตรเก็บดาบแล้วตรัสว่า “แต่ถ้าเช่นนั้นพระคัมภีร์ที่ว่า จำจะต้องเป็นอย่างนี้ จะสำเร็จได้อย่างไร” (มธ.26:54)

แม้การตระหนักถึงความยุติธรรมจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่ก็สำคัญเช่นกันที่จะเข้าใจพระประสงค์และอาณาจักรของพระเจ้าซึ่งเป็น อาณาจักรที่ “ตรงกันข้าม” ที่เรียกร้องให้เรารักศัตรูและตอบแทนความชั่วด้วยความดี (5:44) นี่เป็นการตอบสนองที่แตกต่างจากโลกอย่างสิ้นเชิง แต่กระนั้นก็เป็นการตอบสนองที่พระเจ้าทรงพยายามบ่มเพาะในตัวเรา

ลูกา 22:51 ยังบรรยายถึงการที่พระเยซูทรงรักษาหูของชายที่ถูกเปโตรฟัน ขอให้เราเรียนรู้ที่จะตอบสนองต่อสถานการณ์ที่ยากลำบากเหมือนที่พระองค์ทำ โดยแสวงหาสันติสุขและการคืนดีอยู่เสมอ ในขณะที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมสิ่งจำเป็นให้แก่เรา

การโต้เถียงที่ลานจอดรถ

ฉากในลานจอดรถอาจจะดูน่าขบขันถ้าเรื่องราวไม่น่าเศร้าใจขนาดนั้น คนขับสองคนโต้เถียงกันเสียงดังเรื่องรถของคนหนึ่งที่ขวางทางรถของอีกคนหนึ่ง และมีการโต้ตอบกันด้วยคำพูดที่รุนแรง

สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้น่าเจ็บปวดเป็นพิเศษเมื่อมองดูก็คือ นี่เป็นการทะเลาะวิวาทกันที่บริเวณลานจอดรถของคริสตจักร ชายสองคนอาจเพิ่งฟังคำเทศนาเรื่องความรัก ความอดทน หรือการให้อภัย แต่ทุกอย่างก็ถูกลืมในเวลาที่ฉุนเฉียว

ผมเดินผ่านไปพร้อมกับส่ายหัว จากนั้นผมก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าผมก็ไม่ได้ดีไปกว่าพวกเขา กี่ครั้งแล้วที่ผมอ่านพระคัมภีร์แล้วก็ตกลงไปสู่ความบาปในเวลาต่อมาด้วยความคิดที่ปราศจากความเมตตา กี่ครั้งแล้วที่ผมประพฤติตนเหมือนคนที่ “ดูหน้าของตัวในกระจกเงา เพราะว่าเมื่อดูตัวเองแล้วก็ไป และก็ลืมในทันทีนั้นว่าตัวเองเป็นอย่างไร” (ยก.1:23-24)

ยากอบเรียกร้องให้ผู้อ่านไม่เพียงอ่านและไตร่ตรองถึงคำสั่งสอนของพระเจ้าเท่านั้น แต่ยังให้ทำตามพระวจนะนั้นด้วย (ข้อ 22) ท่านกล่าวว่าความเชื่อที่สมบูรณ์หมายถึงทั้งการรู้พระคัมภีร์และการนำไปปฏิบัติ

สถานการณ์ของชีวิตอาจทำให้การปฏิบัติตามพระคัมภีร์เป็นเรื่องยาก แต่ถ้าเราทูลขอพระบิดา พระองค์จะทรงช่วยเราในการเชื่อฟังพระวจนะและให้การกระทำของเราเป็นที่พอพระทัยของพระองค์อย่างแน่นอน

การเริ่มต้นที่สดใหม่

ในเทศกาลตรุษจีนนั้นครอบครัวชาวจีนในทุกหนแห่งจะมาฉลองร่วมกัน วันตรุษจีนจะถูกกำหนดตามปฏิทินจันทรคติ ซึ่งมักจะอยู่ในช่วงปลายมกราคมถึงกลางกุมภาพันธ์ การที่ครอบครัวกลับมาเจอกันนี้มีธรรมเนียมปฏิบัติมากมาย บางอย่างก็มีความหมายอย่างยิ่ง ทั้งการซื้อและสวมเสื้อผ้าใหม่ การทำความสะอาดบ้าน และจ่ายหนี้ที่ยังค้างอยู่ ซึ่งเตือนให้เราทิ้งอดีตไว้ข้างหลังและเริ่มต้นปีอย่างขาวสะอาด

ธรรมเนียมเหล่านี้ยังเตือนผมถึงชีวิตใหม่ในพระคริสต์ ไม่ว่าเราจะเคยเป็นเช่นไรหรือเคยทำสิ่งใด เราสามารถทิ้งมันไว้ข้างหลัง เราสามารถหยุดลงโทษตัวเองเพราะอดีตและละทิ้งความรู้สึกผิด โดยรู้ว่าเราได้รับการอภัยอย่างสมบูรณ์โดยการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูบนกางเขน และเราเริ่มต้นอย่างสดใหม่ได้ โดยรู้ว่าเราสามารถพึ่งพาพระวิญญาณบริสุทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงเราให้เป็นเหมือนพระเยซูมากขึ้นทุกวัน

นี่เป็นเหตุให้เปาโลเตือนผู้เชื่อว่า “สิ่งสารพัดที่เก่าๆก็ล่วงไป นี่แน่ะกลายเป็นสิ่งใหม่ทั้งนั้น” (2 คร.5:17) เราก็พูดเช่นนี้ได้เพราะความจริงที่เรียบง่ายแต่ทรงพลังนี้ คือพระเจ้าทรงให้เราคืนดีกันกับพระองค์โดยพระคริสต์ และมิได้ทรงถือโทษในการผิดของเราอีก (ข้อ 19)

ผู้คนรอบตัวอาจไม่เต็มใจที่จะลืมความผิดในอดีตของเรา แต่เรามีกำลังใจได้ว่าในสายพระเนตรของพระเจ้าเราไม่ถูกลงโทษอีกต่อไป (รม.8:1) เช่นที่เปาโลบอกว่า “ถ้าพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเรา ใครจะขัดขวางเรา” (ข้อ 31) ขอให้เรายินดีในการเริ่มต้นใหม่นี้ที่พระเจ้าได้ประทานแก่เราผ่านทางพระเยซู

การรอคอยที่คุ้มค่า

เมื่อต้องจมอยู่กับงานเครียดๆหลายชั่วโมงและหัวหน้าที่ไร้เหตุผล เจมส์หวังว่าเขาจะลาออกได้ แต่เขายังมีบ้านที่ต้องผ่อน มีภรรยาและลูกเล็กที่ต้องเลี้ยงดู เขาอยากจะลาออกไม่ว่าจะยังไงก็ตาม แต่ภรรยาเตือนเขาว่า “รออีกหน่อยแล้วดูว่าพระเจ้าจะประทานอะไรให้เรา”

หลายเดือนต่อมา คำอธิษฐานของพวกเขาได้รับคำตอบ เจมส์ได้งานที่ชอบและได้ใช้เวลากับครอบครัวมากขึ้น เขาบอกกับผมว่า “ช่วงหลายเดือนนั้นช่างยาวนาน แต่ผมดีใจที่ผมรอคอยให้แผนการของพระเจ้าเปิดเผยในเวลาของพระองค์”

การรอคอยความช่วยเหลือจากพระเจ้าในท่ามกลางปัญหาเป็นเรื่องยาก เราอาจถูกล่อลวงให้หาทางออกด้วยตัวเองก่อน อิสราเอลทำเช่นนั้น ด้วยคำขู่จากศัตรู พวกเขาจึงแสวงหาการช่วยเหลือจากอียิปต์แทนที่จะหันมาหาพระเจ้า (อสย.30:2) แต่พระเจ้าตรัสกับพวกเขาว่า หากพวกเขากลับใจและวางใจในพระองค์ พวกเขาจะได้รับกำลังและความรอด (ข้อ 15) พระองค์ตรัสอีกว่า “พระเจ้าทรงคอยที่จะทรงพระกรุณาเจ้าทั้งหลาย” (ข้อ 18)

การรอคอยพระเจ้านั้นอาศัยความเชื่อและความอดทน แต่เมื่อเราได้เห็นคำตอบของพระองค์ในท้ายที่สุดแล้ว เราจะตระหนักว่าการรอคอยนั้นคุ้มค่า “ผู้ที่คอยท่าพระองค์จะได้รับพระพร” (ข้อ 18) และที่ดียอดเยี่ยมไปกว่านั้นคือ พระเจ้าทรงรอคอยให้เราเข้ามาหาพระองค์!

ยอมรับและรับรองแล้ว

ในวัยเด็กเทนนี่รู้สึกไม่มั่นคง เขาแสวงหาการยอมรับจากพ่อแต่ก็ไม่เคยได้รับ ดูเหมือนทุกสิ่งที่เขาทำทั้งที่โรงเรียนและที่บ้านไม่เคยดีพอ แม้เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ความไม่มั่นคงนี้ก็ยังอยู่ เขายังคงสงสัยว่า ฉันดีพอหรือยัง

เมื่อเทนนี่ต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดเขาจึงได้พบความมั่นคงและการยอมรับที่โหยหามานาน เขาได้เรียนรู้ว่าพระเจ้าผู้ทรงสร้างเขานั้น ทรงรักและหวงแหนเขาในฐานะบุตรชายของพระองค์ ในที่สุดเทนนี่ก็สามารถดำเนินชีวิตด้วยความมั่นใจว่าเขามีคุณค่าและเป็นที่ชื่นชมอย่างแท้จริง

ในอิสยาห์ 43:1-4 พระเจ้าตรัสกับประชากรที่พระองค์ทรงเลือกว่า พระองค์ทรงสร้างพวกเขาและจะทรงใช้ฤทธานุภาพและความรักเพื่อไถ่พวกเขา พระองค์ตรัสว่า “เพราะว่าเจ้าประเสริฐในสายตาของเราและได้รับเกียรติ” พระองค์จะทรงทำเพื่อพวกเขา เพราะพระองค์รักพวกเขา (ข้อ 4)

คุณค่าที่พระเจ้าประทานแก่ผู้ที่พระองค์รักไม่ได้มาจากสิ่งที่เราทำ แต่มาจากความจริงอันเรียบง่ายและทรงพลังที่ว่าพระองค์ทรงเลือกเราให้เป็นของพระองค์

ข้อความในอิสยาห์ 43 ไม่เพียงมอบความมั่นคงอันยิ่งใหญ่แก่เทนนี่ แต่ยังเสริมกำลังเขาให้มีความมั่นใจในการทำทุกงานที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดเพื่อพระเจ้า วันนี้เขาเป็นศิษยาภิบาลที่ทำทุกสิ่งเท่าที่จะทำได้เพื่อหนุนใจผู้อื่นด้วยความจริงที่ให้ชีวิต นั้นคือเราได้รับการยอมรับและรับรองในพระเยซู ในวันนี้ให้เราดำเนินชีวิตอย่างมั่นใจในความจริงนี้

เห็นแก่ผู้อื่น

ช่วงการระบาดใหญ่ของโควิด 19 ชาวสิงคโปร์หลายคนอยู่บ้านเพื่อหลีกเลี่ยงการติดเชื้อ แต่ผมยังไปว่ายน้ำอยู่อย่างมีความสุขโดยเชื่อว่าปลอดภัย

แต่ภรรยากลัวว่าผมอาจได้รับเชื้อจากสระว่ายน้ำสาธารณะและแพร่เชื้อต่อไปยังแม่ของเธอที่อายุมากแล้ว ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อกว่าเฉกเช่นผู้สูงอายุคนอื่นๆ “คุณหยุดว่ายน้ำก่อนสักพักได้ไหม เพื่อเห็นแก่ฉัน” เธอถาม

ตอนแรกผมอยากจะแย้งว่าความเสี่ยงมันน้อยมาก แต่แล้วจึงคิดได้ว่าความรู้สึกของเธอสำคัญกว่า ทำไมผมจะต้องยืนกรานที่จะว่ายน้ำซึ่งไม่สำคัญเลย หากทำให้เธอห่วงโดยไม่จำเป็น

ในโรม 14 เปาโลพูดถึงปัญหาเช่น ผู้เชื่อในพระคริสต์ควรกินอาหารหรือจัดฉลองวันเทศกาลบางอย่างหรือไม่ ท่านเป็นห่วงว่าบางคนจะยัดเยียดความคิดของตนให้คนอื่น

เปาโลเตือนคริสตจักรในโรมและเราทั้งหลายว่า ผู้เชื่อในพระเยซูอาจมองสถานการณ์แตกต่างกันไป นอกจากนี้เรายังมีเบื้องหลังอันหลากหลายที่มีอิทธิพลต่อทัศนคติและวิธีปฏิบัติของเรา ท่านเขียนว่า “ดังนั้นเราอย่ากล่าวโทษกันและกันอีกเลย แต่จงตัดสินใจเสียดีกว่า ว่าจะไม่วางสิ่งซึ่งทำให้สะดุด หรือสิ่งกีดขวางทางของพี่น้อง” (ข้อ 13)

พระคุณของพระเจ้าประทานเสรีภาพอันยิ่งใหญ่ให้เรา และยังช่วยให้เราสำแดงความรักต่อเพื่อนผู้เชื่อคนอื่นๆ เราสามารถใช้เสรีภาพนั้นเพื่อวางความต้องการด้านจิตวิญญาณของผู้อื่นให้อยู่เหนือความเชื่อมั่นในกฎและวิธีปฏิบัติของเรา โดยไม่สวนทางกับหลักความจริงที่ปรากฏในพระกิตติคุณ (ข้อ 20)

ความช่วยเหลือจากพระวิญญาณบริสุทธิ์

แม้ผมและเพื่อนร่วมชั้นจะเคยโดดเรียนในมหาวิทยาลัยบ้างตามโอกาส แต่ทุกคนจะต้องเข้าเรียนวิชาของศาสตราจารย์คริสในสัปดาห์ก่อนสอบปลายภาค เพราะเป็นช่วงที่อาจารย์จะบอกแนวข้อสอบที่จะออกในการสอบนั้น

ผมสงสัยมาตลอดว่าทำไมเขาทำอย่างนั้น จนผมได้เข้าใจว่าอาจารย์อยากให้เราทำได้คะแนนดี เขามีมาตรฐานสูง แต่ก็จะช่วยให้เราไปถึงด้วย ทั้งหมดที่เราต้องทำก็แค่เข้าชั้นเรียนและตั้งใจฟังเพื่อเราจะเตรียมตัวได้อย่างถูกต้อง

เรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจว่าพระเจ้าก็เป็นเช่นนั้น พระองค์ไม่สามารถลดมาตรฐานของพระองค์ลงได้ แต่ทรงปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้เราเป็นเหมือนพระองค์ พระองค์จึงได้ทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์แก่เราเพื่อช่วยให้เราไปถึงมาตรฐานนั้น

ในเยเรมีย์ 3:11-14 พระเจ้าทรงเรียกอิสราเอลที่ไม่สัตย์ซื่อให้รู้ถึงความผิดของพวกเขาและหันกลับมาหาพระองค์ แต่เพราะรู้ว่าพวกเขาดื้อดึงและอ่อนแอเพียงใดพระองค์จึงทรงช่วยพวกเขา พระองค์สัญญาว่าจะรักษาความกลับสัตย์ของพวกเขา (ข้อ 22) และทรงส่งผู้เลี้ยงแกะไปสอนและนำพวกเขา (ข้อ 15)

น่าอบอุ่นใจจริงๆที่ได้รู้ว่า ไม่ว่าเราจะติดอยู่ในกับดักของบาปที่ใหญ่แค่ไหนหรือหันเหไปจากพระเจ้าไกลสักเท่าใด พระองค์ยังทรงพร้อมจะรักษาความกลับสัตย์ของเรา! เราเพียงแต่ต้องยอมรับความผิดพลาดและยอมให้พระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามาเปลี่ยนแปลงจิตใจของเรา